Do jednej z wielu nauk o ludzkiej naturze możemy zaliczyć chirologię. To z jej pomocą można nie tylko ujawnić wady człowieka, ale również drogi ich eliminacji. Jest kluczem do poznania charakteru człowieka, ukrytych talentów i energii, które dzięki poznaniu samego siebie możemy wykorzystać w swoim życiu.
U innych żywych stworzeń nieznajomość siebie jest naturą; u człowieka jest występkiem.
– Boecjusz
Mało jest wśród nas takich, jeśli w ogóle są, którzy oglądając się za siebie, na swoją przeszłość nie uznają, że zaprzepaścili miesiące, lata, a niekiedy dużą część życia przez pomyłki rodziców, jak i swoje własne.
“Poznaj samego siebie” to dewiza przyświecająca tej pracy, gdyż poznając siebie możemy wreszcie zacząć świadomie kierować swoim życiem.
Co można wyczytać z dłoni?
Czy dłoń może “mówić”? Na pewno tak, proszę przypomnieć sobie to powiedzenie: “Widać jak na dłoni”. Powiedzenie takie wzięło się z podświadomego przekonania, że na dłoni widać to, czego możemy dowiedzieć się o człowieku, o jego predyspozycjach, talentach i charakterze. Dłoń jest portretem psychologicznym postaci. Nieraz poznajemy kogoś kto usiłuje być miły, życzliwy, grzeczny, ale wystarczy spojrzeć na jego dłoń i budzi się w nas nieufność, ostrożność oraz swego rodzaju dystans. Sprawiły to jego dłonie, a właściwie kształt tego dłoni. Bywa też odwrotnie. Gdy spojrzymy na dłoń, która przykuwa naszą uwagę jako zjawisko wręcz estetyczne, gotowi jesteśmy twierdzić, że takie ręce może mieć człowiek dobry, szlachetny i uczciwy.
Chirologia jest najbardziej rozwiniętą nauką, która objaśnia cechy charakteru człowieka. Wiedza chirologiczna opiera się na odczytaniu wszystkich znaków znajdujących się na zewnątrz i wewnątrz dłoni. Byłoby wielkim błędem objaśniać znaczenie poszczególnych linii i wzgórz na dłoni, nie uwzględniając ich układu chirologicznego. Linie, wzgórza, znaki i figury oraz ich kształt i wyrazistość należy oceniać w relacji wzajemnej i tylko w takiej, gdyż tworzą one całość obrazu.
– madame Transaline, sława francuskiej chirologii
Dłoń człowieka ujawnia cechy osobowości, nawyki, predyspozycje i wreszcie jego los. Chirolog badający dłoń nigdy nie wróży, lecz robi to, co robi grafolog lub psychoanalityk.
Fakt, że każda dłoń jest inna i ma odmienne, niepowtarzalne cechy charakterystyczne jest podstawą do tworzenia takich dziedzin wiedzy jak daktyloskopia. W niektórych krajach, a także w niektórych stanach USA pobiera się odciski całej dłoni. Linie papilarne służą do identyfikacji człowieka, natomiast odciski całych dłoni, z liniami i znakami stanowią wizytówkę charakterologiczną.
Podstaw chirologii nauczysz się od Karola Wdowiaka w publikacji Jak na dłoni.
Chirologia ma swoje działy
Chirologię dzielimy na trzy główne działy:
- chirografię – zajmującą się opisem linii i znaków, wyciąganiem wniosków na podstawie doświadczeń
- chirognomię – naukę o typach rąk, palców, wzgórz, wklęsłości na śródręczu
- chiromancję – naukę ustalania przeszłości, teraźniejszości i przyszłości na podstawie linii dłoni, opierającą się na rezultatach, osiągnięciach chirografii i chirognomii w rozpoznaniu fizycznych i psychicznych cech każdego człowieka.
Chirologia to nauka dająca możliwość na podstawie kształtu ręki, dłoni, palców, wzgórz, linii dokładnie określić czas przeszły, teraźniejszy i przyszły los każdego człowieka, uwzględniając fakt, że każdy człowiek ma wolną wolę oraz zdolność do wyboru własnej drogi. Każdy bowiem posiada zarówno cechy pozytywne, jak i negatywne, które może kontrolować i rozwijać według własnego sumienia.
Poznając je najpierw u siebie, a następnie u innych, ma w ręku klucz do poznania tajemnic życia.
Ważny jest kształt i rozmiar dłoni
By świadomie poznać i umiejętnie posługiwać się nauką chirologii należy koniecznie wcześniej zapoznać się ogólnie z liniami dłoni. Zaś patrząc na nie, nie tracić z oczu całego kształtu ręki.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na kształt i rozmiary ręki. Jeżeli rozmiary odpowiadają proporcją innym częściom ciała, to znaczy, że właściciel takiej ręki jest człowiekiem zrównoważonym, stałym. Jeśli natomiast są bardzo nieproporcjonalne w stosunku do reszty ciała, to oznacza charakter niestały z dziwnymi przyzwyczajeniami i skłonnościami. Należy zawsze uwzględnić fakt, że mężczyzna ma większą rękę od kobiety.
Ręka duża – oznacza człowieka dobrodusznego, serdecznego, wspaniałomyślnego.
Duża, sucha, długa, koścista z tępymi końcami palców wskazuje u mężczyzny na dowcipność, u kobiety natomiast może oznaczać skąpstwo, zamknięcie w sobie, skrytość. Kobiety z takimi rękami często pozostają samotne, swoją osobowością przypominają mężczyznę.
Duża, pełna i gruba mówi o skłonnościach do melancholii, o braku obrotności w życiu.
Duża i pełna ręka wskazuje na typ delikatnego, miłosiernego człowieka.
Średnia i chuda wskazuje ścisły umysł, szczególnie jeśli ma skłonności do pocenia się.
Średnia, pełna i gruba ręka to oznaka ograniczenia umysłowego.
Mała ręka wskazuje zazwyczaj na człowieka dumnego, często rozmyślającego, szczególnie o sobie, zirytowanego.
Mała, chuda, spocona ręka mówi o typie energicznego, bystrego i dobrodusznego człowieka, uczciwego i sprawiedliwego, z wiecznym uśmiechem na twarzy i pewną wrodzoną naiwnością, samouwielbieniem.
Mała ręka o niewielkiej potliwości z krótkimi paznokciami i pierwszym członem palców wskazuje na człowieka chytrego, podejrzliwego, złego, chętnego do kłótni, u kobiet oznacza to skąpstwo, mściwość, złość, i nienawiść do ludzi.
Szczupła, twarda i sucha dłoń oznacza nieśmiałego, nerwowego, niespokojnego i zakompleksionego człowieka.
Bardzo gruba, pełna i miękka dłoń oznacza wrażliwą osobowość.
Miękka i sucha ręka to oznaka lenistwa, potrzeby komfortu i wygodnictwa.
Kolor dłoni mówi wiele
Kolor dłoni jest ważniejszy niż kolor odwrotnej strony ręki, gdyż dłoń znajduje się pod bezpośrednią kontrolą nerwów. Zdaniem uczonych, na ręce jest o wiele więcej nerwów niż na jakiejś innej części ciała, a na dłoni o wiele więcej niż na innej części ręki, dlatego też jej kolor jest tak ważny.
Prawie każda ręka ma swój kolor:
Blady, niemal biały kolor dłoni świadczy o niewielu zainteresowaniach człowieka oprócz własnej osoby, innymi słowy o egoizmie.
Dłoń żółta – jej właściciel bywa chorowity, melancholijny i nietowarzyski.
Dłoń o delikatnym różowym kolorze mówi o sangwinistycznym temperamencie, człowiek ją posiadający wierzy w siebie, jest wesoły.
Dłoń bardzo czerwona to świadectwo zdrowego fizycznego i psychicznego samopoczucia, mówi o irytacji i namiętności.
W tym artykule nie mam zamiaru wprowadzać czytelnika w tajniki chirologii, bowiem jest to niemożliwe biorąc pod uwagę możliwości techniczne. Chcę tylko zwrócić uwagę Państwa na pewne podstawowe aspekty chirologii. Chcę Was zachęcić do prostych obserwacji i do wyciągania z nich wniosków. Zwrócić uwagę na to, że:
- każda dłoń jest inna i niepowtarzalna
- jak duży i jakiego kształtu jest kciuk
- jak przy położeniu dłoni ustawiają się palce.
Sądzę, że te trzy elementy dobrze zinterpretowane mogą dać czytelnikowi pewien impuls do głębszego zainteresowania się chirologią. Są więc zasadnicze typy dłoni takie jak np. dłoń Wenus – miękka, delikatna, kremowo-różowa z delikatnymi dołeczkami zamiast kostek nadgarstka. Dłoń taka charakteryzuje kobietę ciepłą, delikatną, lekko zainteresowaną sobą i swoim pięknem. Jest i dłoń Marsa lekko czerwonawa, kwadratowa, silna, którą charakteryzuje silny męski charakter, wojowniczy, nieco agresywny, pobudliwy, zawsze aktywny.
Kształt kciuka informuje nas o sile woli człowieka. Duży kciuk – silna wola, jego odchylenie od pozostałych palców świadczy o możliwościach narzucania swojej woli otoczeniu. Na przykład skrzywienie palca wskazującego do środkowego informuje o niepokojach nerwowych, które odbijają się na życiu psychicznym i na harmonii wewnętrznej.
Możesz też nauczyć się czytać z twarzy dzięki publikacji Tajniki osobowości wpisane w twarz i dłonie.
A co Twoje ręce mówią o Tobie? Daj znać w komentarzu!
