Do chorób neurodegeneracyjnych należą przede wszystkim choroba Parkinsona, Alzheimera/demencja, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Creutzfeldta–Jakoba, pląsawica Huntingtona, rdzeniowy zanik mięśni i wiele, wiele innych. Dzięki DMSO można sobie z nimi poradzić!
Czym są choroby neurodegeneracyjne?
Jak mówi nam już sama nazwa tej grupy chorób, charakteryzują się one utratą komórek nerwowych. Odpowiednio do właściwej funkcji objętych chorobą komórek nerwowych lub zachorowania pewnej powierzchni w mózgu, choroby te powodują zaawansowane ograniczenia wydajności mózgowej, aparatu ruchowego czy postrzegania. W miejscu utraconej tkanki mogą zostać złożone także „budulce zastępcze tej tkanki”, jak ma to miejsce w przypadku choroby Alzheimera pod postacią odkładania się blaszek amyloidowych. Pojawiające się wtedy dające się zaobserwować symptomy w postaci neurodegeneracji są u każdego pacjenta różne i inaczej u każdego pacjenta przebiegają. Przyczyny i procesy ich powstawania w obserwowanym rozkładzie i rozpadzie komórek mogą być bardzo różnorodne. I długo nie można było ich do końca wyjaśnić. W przypadku chorób neurodegeneracyjnych często pojawia się statystyczny związek z chorobami cywilizacyjnymi jak podwyższone ciśnienie krwi, cukrzyca w starszym wieku czy podwyższone parametry wartości tłuszczu we krwi. Z innej strony sprawę traktując, da się zawsze stwierdzić, że zdrowy sposób życia zorientowany na naturę skutecznie zmniejsza ryzyko zapadania na takie choroby w ogóle. Dbanie o prawidłowy rozwój całego organizmu z wystarczającą ilością witamin z grupy B oraz tlenu antyoksydantów roślinnych działa w najwyższym stopniu ochronnie. Powoduje to pojawienie się założenia, że początkowo zaburzenia przemiany materii występują w tkance mięśniowej. Prowadzą one do zaburzeń dyfuzji i zaopatrzenia tkanki w wartościowe substancje i w taki właśnie sposób powstaje półświatek macierzy kwaśno utleniającej w naszych komórkach.
DMSO szansą dla chorych?
To wszystko słowa klucze, które od razu przypominają ci o istnieniu DMSO, prawda? Środki medycyny klasycznej, to znaczy takie, które przemysł farmaceutyczny oferuje w celu leczenia niektórych z tych chorób, są bardzo mało skuteczne. Od lat przykładowo rzekomi rokujący nadzieję „kandydaci” do leczenia choroby Alzheimera są nam obiecani i stale testowani, ale te koncepty już nas nie przekonują, pozostają z sferze obietnic. Podobnie dzieje się w przypadku choroby Parkinsona. Z reguły pozostają w tej sytuacji tylko środki zachowawcze, takie jak terapia ruchowa, wsparcie dla rodzin z opieką osoby chorej. Możesz tym oczywiście złagodzić symptomy choroby i być może czasami zwolnić postęp choroby.
Z doświadczenia leczenia polineuropatii (między innymi u mojego ojca) wiemy, że DMSO działa regenerująco na komórki nerwowe i ich funkcje. Oczywiście utracone już neurony nie mogą nagle powstać w jakiś cudowny sposób na nowo. Jednak zachowane jeszcze zdrowe komórki i ich wyrostki mogą, co znamy z wiedzy na temat neuronów, dopasować się do wyższych wymagań i zadań w organizmie i częściowo wyrównać liczne ich straty. Opłaca się zawalczyć o każdą jednostkę w mózgu i leczyć chorobę całościowo, holistycznie. DMSO jest wspaniałym antyoksydantem i działa ochronnie na komórki. Dba o lepsze odżywianie komórek poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, aktywność membran i zwiększenie możliwości odbywania się procesów dyfuzji. Stężenie tlenu zwiększa się, a funkcje komórkowe stabilizują. Najważniejszy, można powiedzieć nawet kluczowy przekaźnik w mózgu, czyli acetylocholina, który na skutek rozkładu tkanki mógł pozostać w ilości niewystarczającej, może się dzięki DMSO namnażać, ponieważ zahamowane zostaje wydzielanie enzymu rozkładającego.
Jak korzystać z DMSO?
W zależności od stadium i oznak choroby możesz wybierać pomiędzy zewnętrznym a wewnętrznym sposobem stosowania DMSO. Wytyczne dotyczące dozowania preparatu i sporządzania stężenia jego wodnych roztworów znajdziesz w rozdziale 2. Postępowanie resorpcyjne przez skórę i picie mieszanki lub podawanie w formie infuzji możesz tu dowolnie łączyć. Obok stosowania tych zasad terapii należy przedsięwziąć jeszcze dodatkowe kroki i wszystkie możliwe wypróbować. Pozytywne dane z badań płyną na temat ekstraktu miłorzębu japońskiego, składnika zielonej i czarnej herbaty i innych antyoksydantów roślinnych. Bardzo obiecująco wydaje się działać dostarczenie organizmowi galaktozy. Chodzi tu o biochemiczną „siostrę” znanej nam glukozy, która ma duże znaczenie szczególnie dla komórek centralnego systemu nerwowego. Galaktoza to obok glukozy składnik cukru mlekowego i, z uwagi na zawartość w mleku matki, substancja współodpowiedzialna za duży i szybki rozwój mózgu niemowlęcia. Ponieważ cukier ten w przeciwieństwie do glukozy nie potrzebuje insuliny aby dostać się do centrów energetycznych komórek, stosuje się go chętnie w całościowym, holistycznym leczeniu cukrzycy wieku starszego. Uzyskuje się wtedy bardzo dobre efekty, wystarczy wprowadzić go do programu terapii. Niestety galaktoza jest droga (około 85 do 140 euro za 500 gramów) i według mojej wiedzy nie jest standardowo stosowana i zawarta w roztworach do infuzji. Byłoby to bardzo ważne, ponieważ podczas wchłaniania przez jelito pewna jej część jest bezpośrednio przekształcana znowu w glukozę w wątrobie i dlatego należy podczas jej stosowania uwzględnić koniecznie taką wiedzę. W każdym razie galaktoza w zakresie leczenia chorób neurodegeneracyjnych nadaje się do dostarczania energii komórkom zestresowanym i głodującym z powodu zaburzeń metabolicznych. Umożliwia to odtrucie i regenerację własnych, niezależnych możliwości i wydajności komórek. Zwykłe zalecenia dozowania w tej sytuacji to doustne przyjmowanie do 2 razy dziennie 6 gramów, przy czym należy dodać, że łyżeczka do herbaty zawiera około 3 gramów.
Dodatkowe wsparcie w terapii
Pozostałe możliwości leczenia to zmiana podejścia do obszarów odżywiania się, ruchu fizycznego, a przede wszystkim aktywności umysłowej. Niestety nie mówi się jeszcze głośno o tym, co wynika z wiedzy naukowej po przeprowadzanych badaniach, że telewizja i rozwiązywanie krzyżówek działają niekorzystnie na przebieg choroby. Ponieważ pacjenci wykazują podczas tych chorób bardzo duże socjalne wycofanie, właśnie te dwie wymienione rzeczy stają się po prostu najczęściej jedynym pozostałym jeszcze w ich życiu ośrodkiem zainteresowania. Dla możliwie długiego utrzymania „zdrowia umysłowego i umysłowej wydajności” należy przedsięwziąć zupełnie inne sposoby postępowania. Jako jeden z nich ważny jest prawdziwy i rzetelny jogging umysłowy na bazie uznawanych naukowo form poznawczych w postaci książek, zeszytów czy DVD. Po drugie zajmowanie się konkretnymi tematami kształcącymi, a przede wszystkim zajmująca rozmowa z drugim człowiekiem są udowodnionym pozytywnie działającym na te choroby sposobem postępowania.
Więcej zastosowań DMSO opisuje dr Hartmut P. A. Fischer w książce DMSO. Naturalny środek przeciwzapalny i przeciwbólowy.
