Jak wróżyć z kryształowej kuli? Wpatrywanie się w kryształową kulę, czy też wróżenie z niej, jest dobrym sposobem na ćwiczenie jasnowidzenia. Jak odpowiednio się do tego przygotować?
Wróżenie z kryształowej kuli – jak zacząć?
Kryształowa lub szklana kula, której chciałbyś używać, powinna mieć średnicę około 8-10 cm i być tak przezroczysta, jak tylko możliwe (tj. bez pęcherzyków powietrza oraz innych defektów). Jeśli nie uda ci się nabyć kuli, możesz używać do tego ćwiczenia wypełnionej po brzegi szklanki wody. Niech ta szklanka będzie przezroczysta i pozbawiona wzorów. Postaw szklankę lub kulę na czarnym płótnie (najlepszy jest welur), tak by wokół niej nie było nic, co przyciągałoby twoją uwagę, gdy spojrzysz na nią z góry.
Tak jak podczas wszystkich ćwiczeń parapsychicznych, siądź w cichym pokoju, w którym nikt nie będzie ci przeszkadzać, i wykonaj wstępne oddechy i relaksację. Niech kula stoi przed tobą na stole, na wygodnej wysokości. Jeśli wolisz, możesz trzymać ją w dłoni, jednak polecałbym stół, przynajmniej na początek. Przy tego typu jasnowidzeniu dobrym pomysłem będzie zacząć pracę w pokoju trochę zaciemnionym, ze źródłem światła znajdującym się za twoimi plecami.
Wybierz dla siebie odpowiednią kryształową kulę.
Zamknij oczy i postaraj się oczyścić umysł. Następnie otwórz oczy i zacznij wpatrywać się w kryształ. Nadal staraj się utrzymywać czysty umysł (niełatwe!). Staraj się patrzeć w środek kuli, a nie na jej powierzchnię. W końcu wydarzy się jedna z dwóch rzeczy. Albo od razu zobaczysz w kuli kogoś lub coś, albo dostrzeżesz, że kula powoli zaczyna wypełniać się białym dymem. W drugim przypadku, dym wypełni całą kulę, następnie stopniowo się rozproszy, odsłaniając jakąś scenę lub osobę. Dym wypełniający kulę zwany jest „zachmurzeniem”. Jeśli w twoim przypadku dym będzie szary, a nawet czarny, nie panikuj; kolor nie ma znaczenia.
Raymond Buckland
Wielka księga komunikacji z duchami
Autor tej książki jest jednym z czołowych autorytetów z dziedziny parapsychologii. Teraz prezentuje publikację, która jest przeznaczona zarówno dla tych, którzy chcą samodzielnie kontaktować się ze światem umarłych, jak i dla osób pragnących zaspokoić swoją ciekawość odnośnie tego, co się dzieje po Drugiej Stronie.
Nie przejmuj się, jeśli przy pierwszej próbie nie dostrzeżesz w kuli nic. Wpatruj się w nią przez około dziesięć minut – jeśli zbytnio wydłużysz ten czas, tylko nadwyrężysz oczy, więc zakończ ćwiczenie i spróbuj następnego dnia. Niektórzy od razu widzą jakieś obrazy, ale inni muszą ćwiczyć przez kilka dni (a nawet tygodni), by w końcu coś dojrzeć. Sekret – jeśli w ogóle jakiś jest – w tym, by nie wysilać się w celu uzyskania wyników, ale odprężyć się i pozwolić im przyjść; zasada ta obowiązuje we wszystkich dziedzinach rozwoju duchowego. Nie staraj się też powstrzymywać od mrugania; mrugaj naturalnie.
Scena, którą zobaczysz, przypominała będzie ujęcie z filmu oglądanego na miniaturowym telewizorze. Zwykle będzie kolorowa (choć niektórzy widzą tylko biel i czerń) i może być nieruchomym obrazem, choć najprawdopodobniej będzie ruchoma. Tematy mogą być wszelakiego rodzaju. Na początku zapewne nie będziesz mieć zbytniej kontroli nad tym, co będzie się pojawiać. Jednak w miarę rozwoju możesz zaczynać od pomedytowania nad tym, co chcesz zobaczyć, następnie oczyszczenia umysłu i wpatrywania się w kulę. Następnie zobaczysz zapewne tę rzecz lub osobę, o którą mentalnie poprosiłeś. Jak w przypadku wszelkich ćwiczeń parapsychicznych, dobrze będzie najpierw skontaktować się z przewodnikiem duchowym, a dopiero później rozpocząć wpatrywanie się w kulę.
Więcej na temat magii i nie tylko przeczytasz w książce Wielka księga komunikacji z duchami Raymonda Bucklanda.
Autor: Raymond Buckland
