W ludzkim ciele istnieje wiele czakr, i różne nauki różne z nich nazywają głównymi. Mówi się o nich „główne” czy to z racji spełniania istotnej funkcji w organizmie, czy to specjalnych właściwości psychicznych. Artykuł ten ma na celu pomóc osobom chcącym leczyć siebie i inne osoby korzystając właśnie z czakr.
Jest to bardzo prosta metoda, do stosowania od zaraz i proszę nie zniechęcać się pozorem trudności na podstawie objętości tego tekstu!
Prezentowana tu metoda Medycyny Psionicznej opiera się o 12 czakr głównych, wśród których występuje siedem czakr znanych z tantry indyjskiej oraz pięć czakr znanych z tantry tybetańskiej. Pokrótce opiszemy każdą z nich dzieląc je na dwie grupy – czakry wpływowe (Indie) i czakry wypływowe (Tybet).
Czakry wpływowe – nazwa w sanskrycie i charakterystyka
Poprzez tych siedem czakr wpływowych można przesyłać energię eteryczną, pranę, z czakr wypływowych. Energetyzują one odpowiednie obszary ciała ludzkiego. Nie oznacza to, że nie da się użyć i innych, mniejszych czakr, ale tych siedem to pewien standard.
- Czakra podstawy (Muladhara) – umiejscowiona u podstawy kości ogonowej, zwrócona w dół. Energetyzuje kości, mięśnie, skórę.
- Czakra płciowa (Svadhisthana) – tuż nad narządami płciowymi. Energetyzuje obszar miednicy małej, nerki, pęcherz moczowy, organy płciowe, płyny ustrojowe, reguluje wydalanie.
- Czakra splotu słonecznego (Manipura) – mieści się w dołku między żebrami. Energetyzuje dół pleców, jamę brzuszną, system trawienny, żołądek, śledzionę, pęcherzyk żółciowy, wątrobę, wegetatywny system nerwowy oraz trzustkę.
- Czakra serca (Anahata) – lokuje się nieco po lewej stronie klatki piersiowej, na wysokości serca. Energetyzuje obszar serca, klatkę piersiową, dolną część płuc, krew, krążenie, funkcje grasicy i układ limfatyczny. Wzmacnia układ immunologiczny.
- Czakra gardła (Vissudha) – znajduje się przy jabłku Adama. Energetyzuje gardło i reguluje funkcje tarczycy, oskrzela, górną część płuc, ramiona, ręce.
- Czarka międzybrwiowa (Adźna) – umiejscowiona jest pomiędzy brwiami. Energetyzuje móżdżek, centralny system nerwowy, funkcje przysadki mózgowej i innych gruczołów.
- Czakra koronna (Sahasrara) – lokuje się na czubku głowy. Energetyzuje mózg i szyszynkę.
O wpływie czakr na zdrowie, życie i relacje międzyludzkie przeczytasz w książce „Czakry dla początkujących” Davida Ponda.
Czakry wpływowe – barwa prany i mantra, docelowe części ciała
- Ziemi (w okolicach dołka szyjnego) – Żółta, MA KHAM – Tkanki ciała
- Wody (za narządami płciowymi między nogami) – Niebieska, A MAM – Krew i inne płyny
- Powietrza (cztery szerokości kciuka poniżej pępka) – Zielona, MA JAM – Tlen i inne gazy (uwalnia też od bólu)
- Ognia (na pępku) – Czerwona, A RAM – Energie elektryczne i chemiczne oraz ciepło wydzielane w procesie metabolizmu
- Przestrzeni/Eteru (po środku klatki piersiowej) – Biała, MA A – Przestrzenie w ciele i różne rodzaje świadomości (np. przy przywracaniu przytomności), witalność
Energia w czakrach wypływowych pochodzi z ciała astralnego a nie z otoczenia. Nie są to te same siły, które wykorzystuje mistrz Choa Kok Sui w Uzdrawianiu Pranicznym, jak i nie potrzeba ich gromadzić – ciało astralne samo je uzupełnia, a robi to – jak wiele innych rzeczy – bardzo szybko i łatwo.
Uzdrawianie praniczne – zasady ogólne
Prezentowana metoda polega na przesyłaniu prany z poszczególnych czakr wypływowych do czakr wpływowych. A robi się to tak, że leczący koncentruje się na czakrze wypływowej i na środku swojej dłoni, gdzie znajduje się mała czakra, a przy tym może wyobrażać sobie jak prana w odpowiednim kolorze opuszcza czakrę dłoni i kieruje się strumieniem ku czakrze wpływowej, a stamtąd ku choremu miejscu. Oczy niech będą otwarte. Początkującym (i nie tylko) pomocne w tym okaże się stosowanie mantry – pozwala skupić umysł i emocje, ale i pobudzić czakrę wypływową, do której ta mantra się odnosi. Mantry te zaleca się wykonywać tak, że podczas wdechu myśli się pierwszą ich część (A lub MA) a podczas wydechu drugą (KHAM, JAM itd.).
Pochodzą one z tradycji buddyzmu bon lecz przypominają mantry indyjskie (można sądzić, że mają z nimi wspólny korzeń). Terapię zacznij od pięciu minut dla jednej czakry wpływowej, obserwuj swoje uczucia i wyciągaj wnioski. I pamiętaj że czakry wpływowe i wypływowe nie należą do tradycji tybetańskich i indyjskich, ale do ciebie. Skuteczność uwarunkowana jest przez twoje osobiste doświadczenie a nie wiarę w doktryny. Dlatego im więcej doświadczenia tym większa skuteczność.
Samouzdrawianie
Samoleczenie jest o wiele trudniejsze niż leczenie innych, przede wszystkim dlatego, że utrudnia koncentrację. Ale nie jest na tyle kłopotliwe, byśmy nie mogli go stosować. W samouzdrawianiu postępuj zgodnie z ogólnymi regułami kierując dłoń w stronę danej czakry – odległość nie jest istotna. Możesz również wyobrazić sobie przed sobą małego siebie, co w niektórych sytuacjach pozwala lepiej dostrzec dolegliwości i z większą łatwością je leczyć. W samouzdrawianiu możesz również wykorzystać mantry i pewien sposób koncentracji na palcach i dłoni. Każdemu palcu niech przynależy jeden żywioł (czyli i jego czakra) – małemu woda, serdecznemu powietrze, środkowemu ogień, wskazującemu przestrzeń/eter a kciukowi ziemia. Trzymając palcami jednej dłoni konkretny palec drugiej powtarzaj w myślach (patrz „Zasady ogólne”) mantrę odpowiadającą żywiołowi – to bardzo dobry sposób na stymulowanie czakr i wskazane osobie zabieganej, a takich mamy dzisiaj całe mnóstwo, by codziennie wykonała przynajmniej minutową praktykę dla każdego żywiołu (razem 5 minut), co znacznie poprawi jej samopoczucie i zdrowotność. Zacznij wtedy od małego palca i skończ na kciuku. Po jakimś czasie jest się w stanie odczuwać na palcach eterycznych choroby i słabości – braki energii danego żywiołu. Wtedy przedłuż stosowanie techniki o kolejną minutę lub, jeśli zechcesz, więcej. Mantry możesz również wykonywać kiedy chcesz i gdzie chcesz (idąc, leżąc itd.) Wybierz wtedy taką, która dostarczy ci energii żywiołu, jakiego w danym momencie ci brakuje.
Możesz pobudzić ruch prany w swoim organizmie, korzystając ze wskazówek zawartych w książce Uzdrawianie holistyczne. Technika nadi dla ciała i umysłu.
Uzdrawianie innych
Jeśli chcemy wykonywać na kimś zabieg poprośmy by usiadł lub położył się, zamknął oczy, włączmy (jeśli mamy) relaksacyjną muzykę. Przeprowadźmy diagnozę zwracając wzrok eteryczny ku ciału eterycznemu swojego pacjenta i przez pięć minut obserwujmy. Robi się to w ten sposób, że skupiamy się na własnym ciele eterycznym, i z tej pozycji patrzymy na pacjenta albo wykorzystajmy inną technikę diagnozy. Jeżeli natomiast znamy stan zdrowia pacjenta z innych źródeł i sami nie umiemy jeszcze widzieć ciała eterycznego to zastosujmy się do tych informacji dobierając właściwe czakry wypływowe i wpływowe. Trzymajmy potem dłoń zwróconą ku czakrze wpływowej pacjenta koncentrując się na własnej czakrze wypływowej (i uzupełniając to ewentualnie imaginacją barwy energii oraz mantrą). Zacznijmy od pięciu minut dla jednej czakry, w razie potrzeby wydłużajmy czas. Będzie to terapia na miejscu. Terapia na odległość może wyglądać tak, że wyobrażamy sobie przed sobą zminiaturyzowany obraz pacjenta i działamy na niego jakby rzeczywiście wisiał w przestrzeni przed nami. Inny sposób to wykorzystanie palców i mantr. Trzymamy się za dany palec „za pacjenta” i mantrując chcemy pobudzić tak jego czakrę żywiołu, której ten palec odpowiada. Pacjent może znajdować się w drugim pokoju lub na innym kontynencie, dla prany nie ma przeszkód w postaci przedmiotów fizycznych. Poleca się poświęcić minimum pięć minut na jeden palec. W uzdrawianiu eterycznym nie potrzeba czyścić ciała eterycznego by wprowadzić weń pranę, ponieważ prana ta przychodzi z ciała astralnego – z istoty struktury ciała eterycznego, z jego wnętrza jako najniższa astralna i najwyższa eteryczna energia, i jest to siła konstytutywna dla eterycznego ciała. Nie ma także obaw przed przedawkowaniem – ciało samo przyjmuje potrzebną energię, nie przyjmie więcej nie mu potrzeba. To jest piękna i subtelna energia, którą nie można nikomu zrobić krzywdy, w odróżnieniu od energii pobieranej z otoczenia, niekiedy nie liczącej się z ludzką formą.
Źródło: książka Tenzina Wangyala Rinpocze „Leczenie formą energią i światłem”, Paweł Karwat.
