Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się wejść do orientalnego sklepu w poszukiwaniu figurek słoników przynoszących szczęście albo kolorowych koralików? Od zawsze w takich miejscach panował specyficzny, czasami wręcz gryzący zapach. To oczywiście zasługa mieszanek kadzidlanych lub popularnych podpalanych „patyczków” zapachowych.
W naszej kulturze wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa, okadzanie uznawano za pogański zwyczaj religijny. W późniejszych okresach kapłani zaczęli okadzać ołtarze w kościołach podczas ważniejszych uroczystości religijnych. Co ciekawe, ołtarz stworzony z drewna był konserwowany przy pomocy dymu kadzidlanego pochodzącego z jałowca w celu pozbycia się owadów mogących uszkodzić drewniana strukturę.
Początki okadzania
Mieszanki kadzidlane swoje korzenie posiadają jeszcze w czasach starożytnych Indii. W tym regionie kadzidła naturalne były używane w celu wyciszenia myśli oraz podczas relaksu. Co więcej, stosowanie dymu kadzidlanego w czasie rytuałów i obrzędów religijnych wzmacniał duchowe doznania u wiernych. W podobny sposób kadzidła wykorzystywali starożytni Egipcjanie. Rośliny rosnące w kraju nad Nilem potrafiły mieć zgoła inne działanie niż te pochodzące z Azji przez inne warunki klimatyczne i skład chemiczny.
Głównym powodem stosowania kadzidełek była religia. Dym unoszący się ze spalanych roślin dla dawnych ludów był swego rodzaju elementem sacrum. Według starych zapisów, kadzenie miało rozszerzać świadomość i percepcję, pozwalając wejść w kontakt z wyższą mocą, boską istotą lub zanurzyć się w innym wymiarze. Te mistyczne doznania przetrwały do naszych czasów, choćby na terenach Bliskiego Wschodu.
Z kolei nasi praprzodkowie praktykowali sztukę okadzania przy pomocy rodzimych, naturalnych składników. Wykorzystywali zioła o mocno uspokajającym i relaksującym działaniu. W naszej kulturze również nie mogło zabraknąć wątków magicznych. Powszechnie znana szałwia była kojarzona z pozytywną energią, która, zdaniem ówczesnych kapłanów – oczyszczała pomieszczenie ze wszelkich negatywnych bytów energetycznych, a kadzidełko zrobione z tymianku pomagało parom podczas romantycznych wzniesień.
Kilka słów na temat przyborów kadzidlanych
Przybory kadzidlane ułatwiają przeprowadzenie całego procesu spalania, tworzenia mieszanek ziołowych, a nawet stworzą rytualną, mistyczną atmosferę w pomieszczeniu
Oto lista podstawowych przyborów kadzidlanych z krótkim opisem:
- Kadzielnica – to może być dowolne naczynie, które bez problemu znosi wysokie temperatury. Zachowują dobrą izolację termiczną i zazwyczaj wykonane są z mosiądzu. Szczególnie piękne i trwałe są te zrobione z ceramiki lub kamionki.
- Moździerz – pozwala na dokładne rozdrobnienie dowolnych ziół czy przypraw, a przy tym dokładnie je ze sobą miesza. W szczególności polecany jest do roślin, które zawierają sporą ilość olejków eterycznych, takich jak lawenda czy jagody jałowca.
- Łyżka do kadzidła – do przenoszenia rozdrobnionego w moździerzu kadzidła nadaje się zwykła metalowa łyżka. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, abyś zaopatrzył się w stylową, bogato zdobioną łyżeczkę ze specjalistycznego sklepu, jednak do celów domowych nie jest wymagana.
- Piasek – spora porcja pasku w kadzielnicy zapewni dobrą izolację między węgielkiem, a naczyniem. Piasek przydaje się do ochrony kadzielnicy i utrzymuje ją w czystości.
- Węgiel – węgiel drzewny dostępny jest w wielu sklepach. Samorozpalające się węgielki w kształcie tabletek są zazwyczaj sprzedawane w rolkach. To wygodna i dobra alternatywa dla tradycyjnego węgla. Do krótszych kadzeń wybieraj mniejsze tabletki, które będą się tlić około pół godziny. Alternatywnie możesz użyć japońskiego węgla do okadzania rytualnego, jednak jest on droższy i trudniejszy w obsłudze.
Gdy nabierzesz wprawy i uznasz, że okadzanie będzie istotną częścią twojego życia, zainteresuj się misami dźwiękowymi, cymbałkami, gongami i dzwonkami. Są to niezbędne elementy każdego kadzidlanego zestawu rytualnego. Wszystkie wymienione instrumenty nadają się do zwiastowania rozpoczęcia i zakończenia ceremonii okadzania. Dźwięki mogą zwiększyć twoją uważność i czujność, zwłaszcza podczas modlitwy i medytacji.
Lista zakupów najważniejszych składników kadzidlanych
Do rozpoczęcia swojej kadzidlanej przygody wystarczy nabyć niektóre podstawowe substancje i eksperymentować z nimi. Na tym polega magia kadzidełek – na poszukiwaniu mieszanek, które będą sprawiały ci przyjemność w czasie relaksu lub medytacji.
W specjalistycznych sklepach możesz znaleźć przede wszystkim żywice, zioła, drewna, korzenie i kwiaty. W czasie wyboru naturalnych składników warto, abyś zastanowił się, jakie zapachy towarzyszą ci przez całe życie i które z nich najbardziej lubisz. Taka podpowiedź pomoże ci w mądrym i świadomym wyborze roślin, które w późniejszym etapie zamienisz w kadzidełko.
Poniżej znajdziesz krótką listę łatwo dostępnych i podstawowych składników:
Żywice: benzoes, kopal, damara, mirra, mastyks
Zioła, korzenie, kwiaty: bylica, imbir, korzeń irysa, liść laurowy, goździk, paczula, kwiat róży, drzewo sandałowe, jałowiec, cynamon.
W niektórych mieszankach możesz znaleźć kolorowe kadzidło ze względu na jego symboliczną wartość. Kolory stanowią podstawę podczas rytuałów z użyciem kadzidełek, a każdy z nich odpowiada za inny efekt:
- Czerwony: ogień, energia, moc, siła, odwaga, miłość
- Żółty: intelekt, słońce, energia, komunikacja, przyjemność, sukces
- Zielony: uzdrowienie, natura, przychylność, równowaga, harmonia, pieniądze
- Niebieski: relaks, zdrowie, zadowolenie, instynkt
- Czarny: uziemienie, żałoba, mistyka, duchowość, erotyka
- Złoty: bogactwo, ofiarowanie, szczęście, światło, przejście
Więcej skutecznych i praktycznych porad dotyczących sztuki okadzania znajdziesz w książce „Wielka księga okadzania. Wykorzystaj moc kadzideł w zaklęciach, rytuałach, oczyszczaniu energetycznym i relaksie.”
