W świecie pełnym napięcia coraz więcej osób sięga po starożytne techniki. Energia kundalini służy równoważeniu ciała, umysłu i ducha. Dodatkowo ćwiczenia oddechowe harmonizują przepływ sił witalnych i wzmacniają pozytywną energię. Te praktyki, zakorzenione w dawnych kulturach, są dziś dostępne każdemu, kto pragnie odzyskać wewnętrzną moc i żyć w większej zgodzie ze sobą.
Kolebka kundalini: Wedy, tantra oraz wedanta
Większość z nas zna moment swoich narodzin, ponieważ jest on zapisany w akcie urodzenia. Jednak starożytna mądrość kundalini pojawiła się w czasach tak odległych, że dokładna data jej powstania pozostaje tajemnicą. Wiemy jedynie, że jej źródła znajdują się na terenach dzisiejszych Indii i że rozkwitła w ramach wielu duchowych tradycji. Część badaczy wskazuje na Upaniszady „sekretne nauki” hinduistycznych tekstów filozoficznych z około 400 roku p.n.e. Zazwyczaj są one określane mianem Wed, które są nie tylko nazwą pism, ale i ludzi, którzy żyli na tych ziemiach. Inne tropy prowadzą do buddyzmu i praktyk jogi z doliny Indusu, sięgających około 3300 roku p.n.e., gdzie odkryto wizerunek postaci pogrążonej w pozycji jogicznej. Choć jego interpretacja pozostaje dyskusyjna, wiele wskazuje na związki z tantrą i Wedami, filarami nauk kundalini.
Tantra i energia kundalini
Choć nie każdy słyszał o wedyjskich sanskrytach, słowo tantra jest powszechnie rozpoznawalne. Dziś często kojarzy się z „tantrycznym seksem”, praktykami mającymi pogłębiać przyjemność cielesną. U źródła tej intensywnej energii leży właśnie kundalini. Jednak tantra to nie tylko seksualność, jej głównym celem jest rozwój duchowy i osobisty. Pierwotnie stanowiła tradycję szamańską, czerpiącą z różnych kultur Azji. Jej fundamentem było pełne przyjęcie ciała i ducha jako przejawów boskości. Tantryści byli prawdopodobnie pierwszymi czcicielami energii kundalini, uznając ją za świętą siłę natury.
Wedy jako źródło praktyk i ćwiczeń oddechowych
Część uczonych uważa, że początki nauk kundalini należy przypisać Wedam, starożytnym indyjskim pismom, które około 2000 roku p.n.e. po raz pierwszy wspominały o jodze i duchowej mądrości. Według legendy zostały one przekazane błogosławionym mędrcom przez samego Niebiańskiego. Wedyckie praktyki kładły nacisk na uwolnienie duszy od ciała i osiągnięcie harmonii wewnętrznej.
Wszystkie współczesne formy jogi mają swoje korzenie w Wedach i koncepcji kundalini. Praktyki tantryczne i wedyjskie rozwijały się równolegle, często się przenikając. Choć różniły się podejściem, jedne koncentrowały się na umyśle, inne na ciele, ale cel pozostawał wspólny: obudzenie energii kundalini i osiągnięcie duchowego wzniesienia.
Pozytywna energia w praktykach wedyjskich
Wedy opisują kundalini jako kobiecą, boską siłę, która po połączeniu z męską energią duchową unosi duszę ku niebu. W tradycji wedyjskiej wszystko, co prowadzi umysł ku boskości, uznawane jest za praktykę jogi. Obejmuje to nie tylko medytację, ale także rytuały, pieśni, modlitwy i ćwiczenia oddechowe. W starożytnych czasach asany (pozycje ciała) były jedynie wstępem do głębszych praktyk duchowych. Obecnie stanowią integralną część większości szkół jogi.
Joga i energia kundalini – współczesne oblicze starożytnych nauk
W XX wieku joga kundalini została rozpowszechniona przez Yogi Bhajana. To system praktyk obejmujący ruch, oddech, medytację i afirmacje, którego celem jest oczyszczenie ciała i podniesienie energii kundalini. Współcześnie techniki te łączą pozytywną energię, świadomy oddech, dietę, relaksację i medytację. Ich celem jest równowaga psychofizyczna i rozwój duchowy.
Tantra – ścieżka Shakti i Shivy
Tantra w swoim duchowym aspekcie to nie tylko praktyka, ale i filozofia religijna. Opowiada o boskiej kobiecej energii Shakti (kundalini) i jej zjednoczeniu z męskim pierwiastkiem, czyli Shivą. Te dwie energie są komplementarne, tworząc kosmiczną jedność. Tantra podkreśla konieczność akceptacji obu aspektów naszej natury, co prowadzi do głębszego zrozumienia siebie i świata.
Terapie chi i oddech w tantrze
Tantryczne praktyki obejmują zestaw rytuałów i ćwiczeń, takich jak asany, mudry, mantry, wizualizacje czy ćwiczenia oddechowe, które pobudzają i prowadzą energię kundalini. Choć różne szkoły tantry różnią się szczegółami, wszystkie mają wspólny cel: jedność człowieka z kosmosem i boskością. Ten kierunek pracy z energią przypomina współczesne terapie chi, które również skupiają się na harmonizacji sił witalnych i świadomym przepływie energii w ciele.
Wedanta – trzecia droga do kundalini
Niektórzy badacze uważają, że poza Wedami i tantrą istnieje jeszcze trzecia ścieżka – wedanta. To nurt filozoficzny wywodzący się z Upaniszad, kładący nacisk na samorealizację i wgląd w siebie. Wedanta głosi, że człowiek z natury jest boski, a celem życia jest uświadomienie sobie tej prawdy. Praktyki wedanty, podobnie jak inne ścieżki, mogą obejmować jogę, medytację i techniki oddechowe.
Kundalini jako źródło życiowej mocy
Niezależnie od tego, czy wybierzesz ścieżkę wedyjską czy tantryczną cel jest jeden: energia kundalini musi zostać z tobą zintegrowana. To pozwoli przekroczyć granice jednostkowego „ja” i połączyć się z uniwersalną świadomością. Ta prastara wiedza wciąż inspiruje współczesnych ludzi, dając narzędzia do uzdrawiania, budzenia wewnętrznej siły i harmonijnego życia.
Opr. Paweł Kamiński na podstawie książki „Kundalini. Boska energia w Twoim życiu” autorstwa Cyndi Dale wydanej przez Wydawnictwo Studio Astropsychologii.
