Chirologia to gałąź wiedzy psychotronicznej. Choć na jej temat istnieje jeszcze moim zbyt wiele mitów i złych opinii oraz plotek branych z “drugiej ręki”. Chirologia kojarzy się wieki postronnym ludziom najczęściej z jarmarczną wróżbą, z Cyganką, która “prawdę Ci powie”. Te wieloletnie, stereotypowe osądy przyczyniły się w znacznym stopniu do złych ocen na temat chirologii. Jednakże z drugiej strony często mówimy “widać jak na dłoni” i to też jest prawdą.
Ręka główna i pomocnicza
W chiromancji wyróżniamy rękę główną (zazwyczaj prawą u praworęcznych i lewą u leworęcznych) i pomocniczą. Ręka główna rejestruje wszystko, czym zajmuje się dana osoba. Ręka pomocnicza natomiast obrazuje myśli i to, co jej właściciel chce zrobić. Aby odczyt chirologiczny był dokładny, warto więc przyjrzeć się obu rękom. Obserwuje się wtedy fakturę skóry, konsystencję, elastyczność, kolor i kształt ręki, mięsistość, rozmiar i obecność na niej włosów. Istotny jest też sposób trzymania ręki, wiele można również wywnioskować z gestów dłoni, jakie wykonuje nasz rozmówca.
Jak na dłoni
Naprawdę na dłoni wiele widać, tylko niewielu umie to odczytać. W obecnym okresie ponownie wracamy na stare przetarte ścieżki, choć trochę zapomniane. Coraz więcej ludzi zwraca się ku niekonwencjonalnym sposobom na życie, takim jak wegetarianizm, akupunktura, homeopatia itp. Coraz częściej zwracamy się w kierunku poznawania nowych tajemnic kosmosu przez zdecydowany w dzisiejszych czasach rozwój astrologii, która doskonaląc się zdecydowanie mocno weszła do tradycyjnych gałęzi wiedzy, a przede wszystkim do psychologii i psychoanalizy. Moim zdaniem warto upowszechniać formy zdobywania wiedzy o człowieku, jego osobowości, życiu wewnętrznym oraz możliwościach realizowania się.
To prawda, że każdy rodzi się w określonym momencie, czyli z określonym kosmogramem, to znaczy z pewnym “plecakiem” określonych emocjonalno-umysłowo-fizycznych tendencji. Zasadniczą sprawą jest dziś dojść do złączenia świata przyrody, w tym człowieka w jedność z kosmosem.
Te aspekty dostrzegają niektórzy psychologowie humanistyczni, którzy pozbyli się przestarzałych uprzedzeń i materialistycznych myśli. Wiedzą oni, że różne rodzaje badań wymagają stosowania różnych podejść.
Słabość współczesnej nauki szukającej coraz większej głębi w detalach bierze się stąd, że odkrycia nie są porządkowane w całościowy obraz. O tym jaki wkład ma astrologia w psychologii możemy się dowiedzieć z książki S. Arroyo Astrologia i psychologia. W książce tej jest podany sposób stosowania astrologii w sztuce poradnictwa psychologicznego.
W połączeniu z psychologią
Zajmując się właśnie pomocą psychologiczną przed paroma laty zainteresowałem się chirologią. Postanowiłem wykorzystać jej możliwości w pracy z ludźmi. Bowiem posiada ona wiele zalet i daje duże możliwości poznawcze, zwłaszcza przy poznawaniu osobowości człowieka, jego emocji i sposobów reagowania. Chirologia ma również swoje zalety nawet w porównaniu z astrologią, które coraz częściej wykorzystuje się w psychoterapiach.
Pozostawmy na boku cały rys historyczny oraz początki chirologii i przejdźmy do współczesnych aspektów. Powszechnie wiadomo, że każdy człowiek posiana swój kod genetyczny, czyli klucz do każdego z nas. Klucz ten odpowiada naszemu biologicznemu dziedzictwu przekazanemu przez rodziców i rodziców. Ma on swoje odbicie w określonej topografii ręki, która kształtuje się w okresie życia płodowego. Już po upływie ośmiu tygodni embrion ma rozpoznawalne kształty ludzkie i na jego dłoniach zarysowuje się “linia życia” oraz “linia głowy”. Między siódmym a dziewiątym miesiącem na dłoniach płodu rysują się wyraźnie wszystkie linie i wzgórza, których zarys informuje o cechach wyróżniających go od innych ludzi. Na podstawie interpretacji tych linii można wnioskować czy dziecko będzie spokojne czy nerwowe, czy będzie miało skłonności do zaziębień czy nie. Można będzie wnioskować o tym jak dbać o jego zdrowie i w miarę upływu miesięcy i lat można obserwować rozwój linii i wzgórz czyli “mapy” dłoni wnioskując o prawidłowym rozwoju dziecka.
Jeśli interesują Cię charaktery i osobowości ludzi, predyspozycje człowieka i jego los, sięgnij do książki Elementarz astrologiczno-chirologiczny.
Dłoń w chirologii
W życiu dorosłym dłoń również się zmienia tak jak zmieniają się warunki życia człowieka, jednakże pewne stałe predyspozycje zostają.
W tym artykule nie mam zamiaru wprowadzać czytelnika w tajniki chirologii, bowiem jest to niemożliwe, biorąc pod uwagę możliwości techniczne. Chcę tylko zwrócić uwagę Państwa na pewne podstawowe aspekty chirologii. Chcę Was zachęcić do prostych obserwacji i do wyciągania z nich wniosków. Zwrócić uwagę na to, że:
– każda dłoń jest inna i niepowtarzalna,
– jak duży i jakiego kształtu jest kciuk,
– jak przy położeniu dłoni ustawiają się palce.
Sądzę, że te trzy elementy dobrze zinterpretowane mogą dać czytelnikowi pewien impuls do głębszego zainteresowania się chirologia. Są więc zasadnicze typy dłoni, takie jak np. dłoń Wenus – miękka, delikatna, kremoworóżowa z delikatnymi dołeczkami zamiast kostek nadgarstka. Dłoń taka charakteryzuje kobietę ciepłą, delikatną, lekko zainteresowaną sobą i swoim pięknem. Jest i dłoń Marsa – lekko czerwonawa, kwadratowa, silna, która charakteryzuje silny męski charakter, wojowniczy, nieco agresywny, pobudliwy, zawsze aktywny.
Kształt kciuka informuje nas o sile woli człowieka. Duży kciuk – silna wola, jego odchylenie od pozostałych palców świadczy o możliwościach narzucania swojej woli otoczeniu. Na przykład skrzywienie palca wskazującego środkowego informuje o niepokojach nerwowych, które odbijają się na życiu psychicznym i na harmonii wewnętrznej.
Wszystkich, których zdołałem zainteresować kieruję do dostępnych obecnie książek. Tytuły tych książek podaję na końcu artykułu, bowiem jego rozmiary nie pozwalają na pełne omówienie możliwości interpretacji dłoni.
Wiem, że dobra interpretacja dłoni daje duże możliwości w działaniach pomocowych i doradztwie, a także w terapii i psychologii.
Chirologia posiada pewne zalety nawet w odniesieniu do astrologii, a mianowicie:
pozwala na szybką i dokładną ocenę osobowości człowieka oraz na aktualną ocenę stanu psychofizycznego pacjenta, daje możliwość wyciągania wniosków bez emocjonalnego zaangażowania pacjenta.
Zalety chirologii w działaniach pomocowych i doradztwie są moim zdaniem następujące:
– szybkie i w miarę dokładne określenie cech pacjenta oraz wskazanie potencjalnych możliwości w pozytywnym realizowaniu siebie,
– zastąpienie tradycyjnych metod polegających na udzielaniu odpowiedzi w ankietach i innych kwestionariuszach,
– pozwala na lepsze oceny niż ankieta, bowiem człowiek wypełniający ankietę może udzielić nieprawdziwych informacji będąc pod wpływem stresu.
Biorąc pod uwagę powyższe czynniki, chirologia może być dla terapeuty tym, czym dla lekarza badania specjalistyczne, takie jak prześwietlenie czy USG.
Jednakże pojawia się raz po raz pytanie: wierzyć czy nie wierzyć chirologii? To pytanie nie ma i nie może mieć jednoznacznej odpowiedzi.
Tak jak w rachunku prawdopodobieństwa można określić z jakim prawdopodobieństwem dane zjawisko zachodzi, tak w chirologii można określić tylko z pewnym prawdopodobieństwem osobowość człowieka. W odczycie dłoni tak jak w odczycie kosmogramu mówimy o intuicji, która oznacza tyle co dokładny “ogląd”. “Ogląd” taki powinien opierać się na posiadaniu odpowiedniej wiedzy i szerokim doświadczeniu. Intuicji nie zdobywa się z dnia na dzień, jednak ciągła praca i oglądanie wielu dłoni wprowadza do podświadomości informacje, które w pewnym momencie będą intuicyjnie wypowiadane z mniejszym użyciem logiki. Będzie tworzył się jakiś rezultat, który później potwierdza fakty, dowody lub inne przeżycia psychiczne.
Czym więc jest prawdziwy odczyt dłoni, czy:
– pomocą dla psychologa i psychoanalityka,
– pomocą dla lekarza,
– może wejrzeniem w tajniki duszy człowieka,
– może wróżebną magią,
– a może ciekawą zabawą?
Myślę, że w tej sprawie każdy odpowie sobie sam.
Źródło: Stefan Karol Wdowiak, Richard Webster
Twarz i dłonie mogą być zwierciadłem duszy. Naucz się poprawnie odczytywać osobowość, pragnienia i zamiary osób z Twojego otoczenia korzystając ze wskazówek zawartych w książce Tajniki osobowości wpisane w twarz i dłonie.
