Możemy już przestać się oszukiwać: każda i każdy z nas w ciągu swojego życia stosował lub zastosuje dietę odchudzającą przynajmniej raz, a szczególnymi orędowniczkami różnego rodzaju programów odchudzających są młode kobiety, które są w stanie poświęcić wiele, aby mieć ciało jak z okładki kolorowego magazynu. Niepokojące jest jednak to, że dbając o swój wygląd, często zupełnie zapominają o zdrowiu – zarówno fizycznym, jak i psychicznym.
Jaki jest powód tego niekończącego się dążenia do osiągnięcia idealnie szczupłej sylwetki? Jedną z przyczyn niewątpliwie są wzorce piękna, które nieświadomie przekazujemy swoim dzieciom. Każdy rodzic powinien pamiętać, że opinie, które wyraża na temat własnego i cudzego ciała, mają wpływ na to, jak dziecko w przyszłości będzie oceniało siebie i innych. Istnieją jednak techniki, które pozwalają nam pozbyć się szkodliwych przekonań i nauczyć nasze dzieci kochać siebie dokładnie takim, jakim się jest.
Negatywne programowanie
Każdy, kto jest rodzicem, powinien zrozumieć, że jeżeli nie przyjrzymy się w świadomy sposób temu, jak jesteśmy zaprogramowani, oraz przesłaniu, jakie nasze dzieci otrzymują każdego dnia za pośrednictwem mediów, szanse na to, że tego rodzaju komunikaty wpłyną negatywnie również na samoocenę oraz poczucie własnej wartości naszych dzieci, znacznie wzrosną. Jako przykładem posłużę się tutaj historią mojej mamy. Zabierając mnie z toksycznego środowiska, które zraniłoby moje poczucie własnej wartości, zrobiła coś wspaniałego. Jednak z drugiej strony moja mama nigdy nie rzuciła wyzwania własnemu sposobowi myślenia oraz negatywnemu obrazowi samej siebie i niskiej samoocenie. Dlatego podążyłam za jej przykładem, przez co rozwinął się u mnie niezdrowy stosunek do jedzenia, własnego ciała oraz wizerunku. Moja mama mówiła mi na przykład: „Jesteś taka śliczna, nie musisz wcale chudnąć”. Jednak dalej, prawie na tym samym oddechu mówiła o sobie, że jest gruba. Jej życie stanowiło jeden wielki cykl kolejnych diet i składało się z przechodzenia z jednej nowej diety na drugą, dobrego samopoczucia przez tydzień lub dwa oraz powolnego wracania do punktu wyjścia… Dalej następowała faza paskudnego samopoczucia. Prześladowało ją wtedy poczucie winy, że nie schudła i nie przestrzegała diety. A wtedy, trochę późno, zaczynała kolejną dietę i rozpoczynała nowy etap cyklu. Pomimo że moja mama wciąż powtarzała mi, jaka jestem piękna, ponieważ sama oceniała siebie inaczej, przejęłam podświadomie jej uczucia.
Różne definicje piękna
Teraz, już jako dorosła osoba, zdaję sobie sprawę, że wszyscy ludzie, włącznie z moimi rodzicami, nie są idealni. Nie wiedzą wszystkiego i czasami mówią albo robią rzeczy, które mogą ranić. Rozumiem, że również oni są świadomi tego, kim są, oraz sami zmagają się ze sposobem, w jaki zostali zaprogramowani. Doświadczyłam dokładnie tego samego. Teraz mam już świadomość, że piękna może być zarówno twoja rumiana córeczka, jak i kobieta z show; jeden rodzaj piękna nie umniejsza drugiego. Jednak jako dziecko krytyczne wypowiedzi mojego ojca pod adresem mojego jedzenia oraz jednoczesne zachwyty nad kobietami, które wyglądały zupełnie inaczej niż ja, interpretowałam jako ocenę mnie samej. Uważałam, że tata mówi mi w ten sposób, że jestem brzydka, zła i niewystarczająco dobra. Gdy moi rodzice opowiadali mi, jaka jestem ładna, uznawałam to za kłamstwo, które powtarzali mi dlatego, że musieli.
Zdrowe kochanie samego siebie
Niekiedy rodzice nastolatków, z którymi miałam okazję pracować, mówią mi rzeczy w rodzaju: „Bardzo dziękuję ci za to, co robisz. Cały czas powtarzam to samo mojej córce, ale ona mi nie wierzy”. Dzieje się tak, ponieważ nic nie dorównuje miłości oraz akceptacji przez rodziców ich dzieci dokładnie takimi, jakie są, wciąż musimy dawać im też przykład samoakceptacji oraz miłości do samej siebie. Dzieciaki umieją rozpoznać, co jest autentyczne; na podstawie twoich aktualnych przekonań na temat samej siebie wywnioskują znacznie więcej niż z twoich uczuć, jakie do nich żywisz. Bycie rodzicem nie jest łatwe, nie da się również mówić im za każdym razem właściwych rzeczy, jednak powinnyśmy pozostawać świadome przekazów, jakimi obdarzamy nasze pociechy. Dotyczy to zarówno tych werbalnych, jak i niewerbalnych. Dzieciaki są wyjątkowo inteligentne oraz wrażliwe. Bez przerwy się uczą i przyswajają sobie różne otrzymywane informacje. Twoim zadaniem natomiast jest zrobić wszystko, aby przekazywane im komunikaty zawsze okazywały się autentyczne, prawdziwe oraz zdrowe. W tym celu nauczyłam się pewnej mnemotechniki, która szybko pozwoli ci ocenić, czy to, co zamierzasz powiedzieć swojemu dziecku, stanowi pozytywny przekaz, czy nie:
Zanim coś powiesz, pomyśl (z j. ang. THINK).
T: Czy to prawda z (j. ang. true)?
H: Czy jest pomocne (z j. ang. helpful)?
I: Czy jest inspirujące (z j. ang. inspiring)?
N: Czy jest potrzebne (z j. ang. necessary)?
K: Czy jest uprzejme (z j. ang. kind)?
Naucz dziecko kochać siebie
Jeżeli widzimy, że nasze dzieci zmierzają w kierunku, który jest dla nich zdrowy i pozytywny, powinniśmy je wspierać, nawet jeżeli niekoniecznie jest to droga, jaką wybralibyśmy dla nich my sami lub też która byłaby według nas prawdziwa. Jeżeli jesteś w stanie stworzyć swojemu dziecku takie środowisko, które będzie stanowiło dla niego podstawę autentyczności, miłości, wsparcia oraz akceptacji, wówczas dasz mu szansę na to, że będzie umiało nawigować po świecie i odrzuci manipulację, jak też wszystko, co negatywne. Dzięki temu twoje dziecko zyska silną łączność z samym sobą, będzie wiedziało, że stanowi całość oraz jest wiele warte takie, jakie jest, a nie takie, jakie ma się stać według otaczającego je świata.
Więcej sposobów na to, jak nauczyć siebie i swoje dziecko bezwarunkowej miłości własnego ciała i umysłu można znaleźć w książce Katie H. Willcox „Chuda czy zdrowa?”.
Autor: Katie H. Willcox
